Η ποδοσφαιρική κουβέντα είναι κατά βάση συγκριτική. Προφανώς, ο Ολυμπιακός που εμφανίστηκε στην Τούμπα, για τον πρώτο ημιτελικό του Κυπέλλου, ελάχιστα θύμιζε την ομάδα που πριν από δύο χρόνια πέρασε δύο φορές νικηφόρα από την έδρα του ΠΑΟΚ. Η σύγκριση όμως, αυτή τη στιγμή, θα πρέπει να γίνεται με τον εφετινό Ολυμπιακό και τον εφετινό ΠΑΟΚ.
Ειδικά σε ό,τι έχει να κάνει με το τελευταίο τρίμηνο, κατά το οποίο οι ερυθρόλευκοι έχουν παρουσιάσει αρκετές δυσλειτουργίες στο παιχνίδι τους, οι δύο αναμετρήσεις στην Τούμπα, τόσο στο πλαίσιο της κανονικής διαρκείας του πρωταθλήματος, όσο και στον προχθεσινό ημιτελικό του Κυπέλλου, δείχνουν τον δρόμο στον Μαρτίνς.
Είναι εμφανέστατο ότι από τον Γενάρη και μετά ο Πορτογάλος ψάχνεται. Αλλάζει συχνά σχηματισμούς, δοκιμάζει πρόσωπα, πειραματίζεται και προσπαθεί να βρει μία ισορροπία, ώστε η σεζόν να ολοκληρωθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Και επειδή ως δεύτερος της βαθμολογίας και ως αντίπαλος στα ημιτελικά του Κυπέλλου ο ΠΑΟΚ θεωρείται κατά τεκμήριο ο πιο δυνατός αντίπαλος, ο τρόπος με τον οποίον τον αντιμετώπισε η ομάδα του Πειραιά στην Τούμπα, φανερώνει πολλά.
Σε εκείνο το 1-1 πριν από τρεις μήνες στη Θεσσαλονίκη, οι ερυθρόλευκοι είχαν παραταχθεί με τρεις στόπερ, αλλά με την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου και ενώ είχε ήδη διαμορφωθεί το σκορ, Μπουχαλάκης αντικατέστησε τον Μπα, ο σχηματισμός από 3-4-3 μετατράπηκε σε 4-3-3 και από εκείνο το σημείο και έπειτα ουσιαστικά το αποτέλεσμα… κλείδωσε.
Με την προσέγγιση εκείνου του δευτέρου ημιχρόνου παρατάχθηκαν οι ερυθρόλευκοι την Μ. Πέμπτη. Και μπορεί να μην ενθουσίασαν με τη δημιουργικότητά τους στην επίθεση, εντούτοις είχαν τον έλεγχο και δικαιούνταν τη νίκη.
Με τα δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί τους τελευταίους μήνες, καθώς είναι ξεκάθαρο ότι ο Πορτογάλος υπολογίζει σχεδόν το μισό ρόστερ, βασικό ζητούμενο είναι η ασφάλεια. Ο καλύτερος τρόπος, δηλαδή, για να δέχεται η άμυνα τη μικρότερη δυνατή πίεση.
Επειδή είναι αναμενόμενος ο αντίλογος περί παθητικής στάσης με τον σχηματισμό των τριών χαφ, οφείλουμε να υπενθυμίσουμε ότι το 4-3-3 έχει αποδειχθεί το πιο αποτελεσματικό σχέδιο στην εποχή του Μαρτίνς. Είναι το σχήμα, στο οποίο καταστάλαξε από το καλοκαίρι του 2019 και με αυτό πορεύτηκε με επιτυχία τόσο στο πρωτάθλημα, όσο και στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Για αυτό λοιπόν φαντάζει αυτή τη στιγμή πως είναι η μόνη λύση στο αγωνιστικό αδιέξοδο. Ακόμη κι αν χρειαστεί να ενεργοποιηθεί ξανά ο Κούντε, για να πλαισιώσει τους Εμβιλά, Μαντί και Μπουχαλάκη.
