Δε χωράει αμφιβολία, πως ο Ροντινέι είναι η «καρδιά» του Ολυμπιακού. Ο Βραζιλιάνος μπακ, πραγματοποίησε μια εντυπωσιακή σεζόν πέρυσι και ήταν στην πρώτη γραμμή των διακριθέντων του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ. Εξάλλου, δεν είναι τυχαίο, πως ο Βραζιλιάνος μπακ, ήταν ο πρώτος «ερυθρόλευκος» σε χρόνο συμμετοχής και στα 32 του χρόνια πήρε τη φανέλα του βασικού, για το δεξί άκρο της άμυνας, στο… σπίτι του.
Ο Ροντινέι, παραχώρησε συνέντευξη σε Μέσο της Βραζιλίας και χαρακτήρισε ως δικαίωση, την επιλογή του να φορέσει τα «ερυθρόλευκα».
Είπε μεταξύ άλλων, ο «Ρόντι» πως: «Στην Φλαμένγκο είχα να αντιμετωπίσω την εξής παράδοξη κατάσταση. Μπορεί την Πέμπτη να έκανα ένα καλό ματς σε συνδυασμό με γκολ και όλοι έλεγαν ότι ο Ροντινέι είναι παικταράς. Στο επόμενο ματς της Κυριακής, μπορεί να έκανα κάποιο λάθος ή να είχε ευθύνη για κάποιο γκολ κι αμέσως όλοι ήταν έτοιμοι να με κρεμάσουν» και συνέχισε λέγοντας: «Εγώ τόσο στη Φλαμένγκο όσο και στον Ολυμπιακό συμπεριφέρομαι το ίδιο. Χαίρομαι, δίνω τα πάντα για την ομάδα μου και κάνω τους πάντες να περνάν καλά και να γελάνε. Είμαι τρελός, όπως λένε και στην Ελλάδα. Είμαι ένας τρελός, που σέβομαι και δίνω τα πάντα για τη φανέλα που φοράω κάθε φορά, που βρίσκομαι στο γήπεδο».
Επιπροσθέτως, έκανε μια σύγκριση ανάμεσα στο ποδόσφαιρο της Ευρώπης και αυτό της Βραζιλίας, λέγοντας: «Το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο είναι πιο οργανωμένο από όλες τις απόψεις σε σχέση με τη Βραζιλία. Εδώ πέρα υπάρχει μεγαλύτερη αίσθηση ευθύνης και επαγγελματισμού. Πάντα
ήθελα να παίξω στην Ευρώπη, όμως αυτή η ευκαιρία ήρθε στα 30 μου χρόνια. Μέχρι τότε είχα απογοητευτεί και πίστευα ότι δε θα παίξω ποτέ, όμως τελικά τα κατάφερα. Σημαντικό ρόλο στην πνευματική μου προετοιμασία για την προσαρμογή μου στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο έπαιξε ο Νταβίντ Λουιζ, ο οποίος όταν ήρθε στην Φλαμένγκο ήταν απόλυτος επαγγελματίας. Ερχόταν νωρίτερα στην προπόνηση κι έφευγε τελευταίος».
Κατέληξε για την απόφαση του να έρθει στον Πειραιά: «Είχα προτάσεις από ομάδες της Βραζιλίας, μεταξύ των οποίων ήταν και η Φλαμένγκο, για να παραμείνω στο πρωτάθλημα Βραζιλίας. Όμως, στα 30 μου χρόνια ο Ολυμπιακός μου προσέφερε ένα συμβόλαιο 2,5 χρόνων. Ήταν μια πρόταση, που δε μπορούσα να αρνηθώ γιατί είναι δύσκολο μια ομάδα να πληρώσει για έναν παίκτη σε αυτήν την ηλικία. Επίσης, ήταν και ένα είδος προσωπικής δικαίωσης. Χαρακτηριστικά, έλεγα στους φίλους ότι η πόρτα της Ευρώπης είναι ανοιχτή για όλους, εκτός από εμένα. Τελικά, άνοιξε και για μένα».