Ο Ρόνι Λόπες ήρθε από το…  πουθενά για να βάλει ταφόπλακα στις ορέξεις των ιδιαίτερα παθιασμένων παικτών του ΠΑΣ Γιάννινα. Καλά έκαναν τα παιδιά, βεβαια. Δικαίωμά τους είναι να δίνουν τα πάντα σε κάθε παιχνίδι. Αλλά σε ΚΑΘΕ παιχνίδι! Διότι η εικόνα αποτυπώνεται, διαδίδεται και παραμένει στον διαδικτυακό αέρα. Είναι εύκολο να συγκρίνει κανείς τις αντιδράσεις των ποδοσφαιριστών του Μεταξά, έπειτα από τα γκολ που δέχτηκαν στις καθυστερήσεις από τον ΠΑΟΚ και τον Ολυμπιακό. Εύκολο είναι να ανατρέξει κανείς στα συγκεκριμένα στιγμιότυπα και να βγάλει τα συμπεράσματά του.

Το παθιασμένο και γεμάτο πείσμα παιχνίδι του ΠΑΣ, ανέδειξε διάφορα ζητήματα που αφορούν τους ερυθρόλευκους. Και επειδή η τελευταία εντύπωση είναι αυτή που μένει, είναι λογικό να στρέφεται η προσοχή στον Ρόνι. Πρώτα το υπέροχο σουτ, που υποχρέωσε τον Λοντίγκιν στην απόκρουση της χρονιάς και στη συνέχεια το μαγικό άγγιγμα με το αριστερό πόδι, που έγραψε το 3-2.

Ο Πορτογάλος είναι αναμφίβολα ένα από τα… ασημικά του ερυθρόλευκου ρόστερ. Μόνο που είχε μείνει για πολύ καιρό σκονισμένο. Ένα πεντάλεπτο με την Αταλάντα πριν από δυόμιση μήνες και κάτι λιγότερο από μία ώρα συμμετοχής στην προ τριμήνου ρεβάνς του Κυπέλλου με τον Παναιτωλικό, ήταν οι προηγούμενες παρουσίες του με τη φανέλα του Θρύλου. Κι όμως μπήκε με διάθεση στο χορτάρι του Καραϊσκάκη και σε εκείνον ανήκουν οι δύο καλύτερες στιγμές του Ολυμπιακού στο δεύτερο ημίχρονο.

Δεν είναι, όμως, μόνο η τελευταία εικόνα. Για ακόμη μία φορά, οι πρωταθλητές έδωσαν δικαιώματα. Ένα παιχνίδι στο οποίο είχαν τον απόλυτο έλεγχο και έφτασαν στο 2-0, το μετέτρεψαν σε θρίλερ. Και τα πράγματα θα είχαν εξελιχθεί πολύ χειρότερα εάν ο Σωκράτης και ο Βατσλίκ δεν είχαν βαλθεί να εξελιχθούν στους φρουρούς του 47ου.

Για ακόμη ένα παιχνίδι στη σειρά, ο Έλληνας αμυντικός και ο Τσέχος τερματοφύλακας κατάφεραν να συμμαζέψουν τα περισσότερα από τα… ασυμμάζευτα των συμπαικτών τους. Και αυτό θα ίσχυε σε απόλυτο βαθμό ακόμη και αν δεν είχε γίνει το 3-2.

Πρόκειται για τις μόνες σταθερές στο παιχνίδι του Ολυμπιακού εδώ και μήνες. Και ακριβώς επειδή μιλάμε για μία ομάδα φύσει επιθετική, μόνο για προβληματισμό προσφέρεται το γεγονός ότι μονίμως κορυφαίοι της είναι ο τερματοφύλακας και ένας κεντρικός αμυντικός.