Η «πολυτέλεια» είναι μία από τις έννοιες κλισέ στο ποδόσφαιρο, αλλά την ίδια στιγμή και μία από τις πιο αληθινές. Εκτός κι αν αμφιβάλλει κανείς για το γεγονός ότι ένας ποδοσφαιριστής με την ποιότητα και το πολύ πρόσφατο παρελθόν του Μανωλά, δεν αποτελεί πολυτέλεια γενικότερα για το ελληνικό πρωτάθλημα.
Με την επιστροφή στην ομάδα της καρδιάς του, ο Έλληνας στόπερ προστέθηκε στο… κάδρο του Μαρτίνς, ο οποίος αυτομάτως κλήθηκε να διαχειριστεί μια δύσκολη κατάσταση. Το δίδυμο των Σωκράτη – Σισέ είχε προ πολλού εδραιωθεί στο κέντρο της άμυνας. Και μόνο απλό δεν ήταν να… σπάσει. Αυτή, άλλωστε, είναι και μία εξήγηση για την απόφαση του Πέδρο να επαναφέρει το 3-4-3, προκειμένου να χωρέσουν οι δύο Έλληνες και ο Σενεγαλέζος στην ίδια ενδεκάδα.
Η τετράδα στην άμυνα επανήλθε στο προσκήνιο και ο Μανωλάς ήταν εκείνος που ως επί το πλείστον έμενε στον πάγκο. Αυτό συνέβη στα ντέρμπι με την ΑΕΚ και τον Παναθηναϊκό, καθώς και στο εκτός έδρας παιχνίδι των Πλέι Οφ με τον ΠΑΣ Γιάννινα. Μέχρι που ο Πορτογάλος προπονητής συνειδητοποίησε ότι για λόγους που ξεπερνούν τον αμιγώς αγωνιστικό και επεκτείνονται στους τομείς της ιδιοσυγκρασίας και της ψυχολογίας των ντέρμπι, έπρεπε να του δώσει φανέλα βασικού στην Τούμπα.
Δεν μπορεί να αμφισβητηθεί το γεγονός ότι ο Σωκράτης και ο Μανωλάς δένουν αρμονικά στο κέντρο της άμυνας. Και ίσως το μεγαλύτερο στοίχημα για τον προπονητή του Ολυμπιακού σε επίπεδο διαχείρισης του ρόστερ μέχρι το τέλος της σεζόν, είναι το πώς θα μοιράσει το χρόνο στους τρεις στόπερ.
