Η προσοχή είναι λογικό να πέφτει στις χαμένες ευκαιρίες. Ειδικά όταν αυτές δεν αξιοποιήθηκαν από τον κορυφαίο γκολτζή της σύγχρονης ιστορίας του Ολυμπιακού. Τον Ελ Αραμπί. Για ακόμη ένα παιχνίδι, όμως, αποδείχθηκε ότι μία από τις πιο επώδυνες πληγές στο παιχνίδι της ομάδας του Πειραιά εντοπίζεται στη διαχείριση των στατικών φάσεων.
Για να είμαστε και πιο ξεκάθαροι, το σύστημα ζώνης, με το οποίο αμύνονται οι ερυθρόλευκοι όποτε ο αντίπαλος έχει κερδίσει κόρνερ ή φάουλ κοντά στην περιοχή, εδώ και καιρό δεν λειτουργεί. Πέρα από το γκολ, που βρήκε η ΑΕΚ από κόρνερ, σχεδόν κάθε τέτοια φάση προκαλούσε αναταραχή στην περιοχή του Ολυμπιακού.
Στην τρομερή κλάση του Βατσλίκ, άλλωστε, οφείλεται το γεγονός ότι η ΑΕΚ δεν έφτασε και σε δεύτερο παρόμοιο γκολ, στη φάση που ο Γκαρσία βρήκε κατά λάθος την μπάλα στην καρδιά της άμυνας.
Παρόμοιο σκηνικό και στον αγώνα με τον ΠΑΣ Γιάννινα, ενώ το συγκεκριμένο πρόβλημα διογκώθηκε στην Ευρώπη. Εκεί όπου τα μεγέθη είναι διαφορετικά. Σκοράροντας από δύο κόρνερ, η Αταλάντα ανέτρεψε το 0-1 του Ολυμπιακού στο Μπέργκαμο.
Είναι γεγονός ότι από την πρώτη χρονιά του Μαρτίνς, η ζώνη είχε βρεθεί στο επίκεντρο της κριτικής. Το τελευταίο διάστημα, όμως, το συγκεκριμένο ζήτημα έχει επανέλθει σε επίπεδο προβληματισμού και λογικό είναι να φαίνεται ακόμη μεγαλύτερο, από τη στιγμή που εντοπίζονται ζητήματα στους περισσότερους τομείς του παιχνιδιού.
Ο Μαρτίνς και οι συνεργάτες του, λοιπόν, καλούνται να βρουν επιτέλους μία λύση, τόσο για τους βραχυπρόθεσμους στόχους, όπως είναι οι ημιτελικοί του Κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ, όσο και μακροπρόθεσμα, ενόψει των προκριματικών του καλοκαιριού.
