Λίγες ώρες πριν η Ιταλία να… κλείσει το ποδοσφαιρικό σπίτι της Αγγλίας, η Αργεντινή… έκλεινε το σπίτι της Βραζιλίας! Η «μπιανκοσελέστε» νικούσε 1-0 την μεγάλη της αντίπαλο, την Βραζιλία στο «Μαρακανά» και κατακτούσε το Κόπα Αμέρικα. Η νίκη στον τελικό σήμανε και την ποδοσφαιρική ολοκλήρωση του Λιονέλ Μέσι.Με τη νίκη αυτή, ολοκληρώθηκε η εντυπωσιακή τοιχογραφία της καριέρας του Λιονέλ Μέσι. Το λαμπερό κομμάτι που έλειπε από το παζλ, κατακτήθηκε κόντρα στη μεγάλη αντίπαλο και μάλιστα στο… σπίτι της! Αυτό το κομμάτι μάλιστα, δεν ήταν κάποιο που δεν επηρέαζε τη συνολική εικόνα, σε κάποια γωνία της τοιχογραφίας που θα μπορούσε να καλυφθεί με κάποιον τρόπο. Όχι, αυτό το κομμάτι ήταν σε κεντρικό σημείο της εικόνας και άφηνε ένα κενό. Όχι τόσο για την άποψη που (θα) έχει το ίδιο το ποδόσφαιρο για τον Μέσι,όσο για το πως «άδειαζε» αυτό το κενό τον μεγάλο Αργεντινό. Ένας τίτλος με την εθνική του ομάδα, αυτό ήταν το μεγάλο του απωθημένο, το άσχημο κενό που έπρεπε να συμπληρωθεί. Σε ένα παράδοξο για ομαδικό άθλημα που αποδεικνύει όμως της σπουδαιότητα του τίτλου για τον «ψύλλο», είναι ότι η ομαδική προσπάθεια της Αργεντινής, η συνολική προσπάθεια, επισκιαζόταν από τον Μέσι. Δεν ήταν μόνο το κεντρικό πρόσωπο του τελικού και όλης της διοργάνωσης (πήρε και τα βραβεία του καλύτερου παίκτη και του πρώτου σκόρερ), ήταν σαν να συνέβαιναν όλα για αυτόν και από αυτόν. Ή τέλος πάντων γύρω από αυτόν…
Λίγο μετά από το ματς, ο Μέσι ευχαριστούσε τους πάντες. Ευχαριστούσε και τον Θεό που του χάρισε αυτή τη στιγμή. «Πίστευα πάντα ότι θα συμβεί, θα πάρουμε αυτόν τον τίτλο», σχολίαζε ο Μέσι με το πιο φωτεινό χαμόγελο του κόσμου φορεμένο στο πρόσωπό του και συνέχιζε: «ήθελα όσο τίποτα να απαλλαγώ από αυτή την ταμπέλα και την πίεση ότι δεν έχω πετύχει κάτι με την εθνική ομάδα. Ήξερα ότι κάποια στιγμή θα γινόταν πραγματικότητα. Πάντα πίστευα».
Με λίγη περισσότερη ηρεμία, λίγες ώρες αργότερα ο Μέσι έστελνε μήνυμα σε όλους τους Αργεντινούς αφιερώνοντας τον τίτλο σε αυτούς, στην οικογένειά του, στους συμπαίκτες του, σε όλους… Έκλεινε το μήνυμά του με μία ξεχωριστή αφιέρωση: το Κύπελλο είναι φυσικά και για τον Ντιέγκο που μας υποστήριξε από όπου και εάν είναι…
