Το δίδυμο που θα έπρεπε να διδάσκει άμυνα στο ποδοσφαιρικό Χάρβαρντ (σύμφωνα με τον Ζοσέ Μουρίνιο) θα κληθεί να αντιμετωπίσει έναν φίλο του. Το δίδυμο αυτό είναι φυσικά ο Λεονάρντο Μπονούτσι και ο Τζιόρτζιο Κιελίνι, οι δύο σωματοφύλακες της Γιουβέντους και της εθνικής Ιταλίας.

Οι δύο σωματοφύλακες ήταν φυσικά κάποτε… τρεις (και εάν υπολογίσουμε και τον Μπουφόν γίνονται… τέσσερις, όπως στο διάσημο μυθιστόρημα του Αλέξανδρου Δουμά), αλλά με την αποχώρηση του Μαπρτζάλι έμειναν οι δυό τους. Εκτός από τα καθήκοντά τους στο γήπεδο, οι μυθικοί Διόσκουροι του ιταλικού ποδοσφαίρου έχουν αναλάβει να γαλουχήσουν τους νέους παίκτες όλα αυτά τα χρόνια στην «γηραιά κυρία» και στην «σκουάντρα ατζούρα». Αυτό το ρόλο έπαιξαν και με τον Φεντερίκο Κιέζα που έρχεται με φόρα για το μέλλον, αλλά και δύο φορές με τον Άλβαρο Μοράτα.

Ο Ισπανός επιθετικός έπαιξε σε δύο διαφορετικές περιόδους στην Γιουβέντους και δεν έκρυψε ποτέ τη βοήθεια που είχε σε αγωνιστικό και ψυχολογικό επίπεδο από την παλιά φρουρά της «κυρίας». Από τον Μπουφόν, τον Κιελίνι και τον Μπονούτσι. «Ο Άλβαρο είναι φίλος μου, είναι πολύ καλό παιδί, περνάμε αρκετές ώρες μαζί στο Τορίνο. Στεναχωριέμαι με όλα αυτά που αντιμετωπίζει στην Ισπανία (για τις αποδοκιμασίες και τις… απειλές που δέχθηκε ο Μοράτα για τις χαμένες ευκαιρίες), είναι ένας από τους καλύτερους επιθετικούς στον κόσμο και στον ημιτελικό πρέπει να τον έχουμε από πολύ κοντά, να τον προσέχουμε σε κάθε στιγμή του ματς».

Την ίδια άποψη για τον Μοράτα έχει εκφράσει κατά καιρούς και ο Κιελίνι, για τον οποίο ο Μπονούτσι έχει δηλώσει ότι τον… ξέρει καλύτερα από την γυναίκα του!

Η γοητεία του ποδοσφαίρου θα φέρει απόψε τους Μπονούτσι, Κιελίνι και Μοράτα σε μία περίεργη κατάσταση. Οι τρεις τους είναι πολύ καλοί φίλοι, όλη τη σεζόν (και πιθανότατα θα είναι και την επόμενη) ήταν συμπαίκτες, όπως και πριν από μερικά χρόνια. Απόψε όμως θα είναι αντίπαλοι. Και μερικές φορές είναι καλύτερο να αντιμετωπίζεις κάποιον άγνωστο, ίσως και κάποιον που δεν… συμπαθείς πολύ, παρά τον ίδιο σου το φίλο. Η μπάλα όμως, έχει αυτή τη δύναμη, να παίρνει φάλτσα και στην τροχιά της να χωρίζει φίλους. Και σε αυτή την τροχιά, δεν χαίρονται ποτέ όλοι. Κάποιος ή κάποιοι θα γευτεί την πίκρα της ήττας. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για δύο αμυντικούς και έναν επιθετικό.

Όλα αυτά όμως, διαρκούν για 90 λεπτά. Διότι το σπουδαιότερο προσόν την μπάλας είναι ότι ενώνει τους ανθρώπους για πάντα. Ακόμα και όταν τους χωρίζει για ένα παιχνίδι…