Δεν είναι, πια, αστείο αυτό που συμβαίνει σε κάθε δραστηριότητα της ΕΠΟ. Νευρικό είναι το γέλιο που προκαλείται. Μαζί με κλάμα για την κατάντια. Ένα ανάμικτο συναίσθημα. Όπως ο κλαυσίγελως των παιδιών.
Κάποιος Κώστας Νίκας, τον οποίο κάποιοι φρόντισαν να χρίσουν υπεύθυνο για το Κύπελλο Ελλάδας(!!!), δεν αρκέστηκε στα πέντε λεπτά δημοσιότητας. Θέλησε να κάνει το κομμάτι του. Βγήκε σαν τον… κονιόρδο σε ραδιοφωνικό σταθμό της Θεσσαλονίκης και (μας) είπε ότι πρότεινε να εκδοθούν 25.000 εισιτήρια για τον τελικό.
Δεν έχει σημασία που ήξερε και ο ίδιος ότι δεν υπήρχε καμία περίπτωση να συμβεί κάτι τέτοιο. Ήταν σε πλήρη γνώση του ότι ξεστόμισε κάτι παραπλανητικό. Το έκανε, όμως. Για τη δημοσιότητα. Για να συζητηθεί. Για να μάθουν όλοι στο ποδοσφαιρικό χωριό ότι έχει θέση στην ΕΠΟ. Λίγο τον νοιάζει εάν γέλασε κάθε πικραμένος. Ο στόχος επιτεύχθηκε. Το όνομά του έκανε τον γύρο των ΜΜΕ. Ξεκάθαρο δείγμα του τρόπου που λειτουργεί η ΕΠΟ. Τυχοδιωκτικά…
