Το ταξίδι του Σαντιό Μανέ από μία μικρή πόλη της Σενεγάλης στην κορυφή του παγκοσμίου ποδοσφαίρου μοιάζει με Οδύσσεια. Ο Μανέ πήγε στα πρώτα δοκιμαστικά που γινόταν σε γειτονική πόλη με ποδήλατο και ένα ζευγάρι τρύπια παπούτσια. Στη συνέχεια ταξίδεψε στην Γαλλία για λογαριασμό της Μετς κρυφά από την μητέρα του, την οποία ενημέρωσε με δανεικό τηλέφωνο για μία κλήση. Εκεί όμως, το άστρο του είχε αρχίσει να λάμπει. Ακολούθησε η Σάλτσμπουργκ με το πρωτόγνωρο για αυτόν κρύο, στη συνέχεια η Σαουθάμπτον και μετά η Λίβερπουλ. Ο Σαντιό Μανέ είναι πρότυπο για τους νεαρούς συμπατριώτες του, αλλά και για όλους τους Αφρικανούς… Είναι όμως και ένας πραγματικός ήρωας.

Ο Μανέ είχε έντονη φιλανθρωπική δράση και προ κορονοϊού. Σε πιο «κανονικές» συνθήκες, ο άσος της Λίβερπουλ είχε χτίσει ένα σχολικό συγκρότημα στη γενέτειρά του. Χρηματοδότησε μόνος του όλη την κατασκευή, αλλά και τον εξοπλισμό του σχολείου… Τότε είχε αποκαλύψει και έναν ακόμα μεγαλύτερο στόχο του. Την κατασκευή ενός νοσοκομείου. Ο στόχος του ήταν και μία υπόσχεση στον εαυτό του, στους φίλους του, στην οικογένειά του και σε όλους τους συμπατριώτες του. Πάνω από όλα όμως, ήταν μία υπόσχεση στον πατέρα του που είχε φύγει από τη ζωή όταν ο Μανέ ήταν σε πολύ μικρή ηλικία.  «Έχασα τον πατέρα μου σε πολύ μικρή ηλικία. Δεν υπήρχε νοσοκομείο κοντά μας, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα, δεν κάνω το νοσοκομείο για αυτό το λόγο. Ο πατέρας μου μου έλεγε πάντα ότι είναι περήφανος για μένα. Τώρα θα είναι περισσότερο περήφανος. Ήθελα να κάνω ένα νοσοκομείο για να δώσω ελπίδα στον κόσμο», είχε πει τότε ο Μανέ και δεν έμεινε στα λόγια. Με το τέλος των αγωνιστικών του υποχρεώσεων, ο Μανέ συναντήθηκε με τον Πρόεδρο της Σενεγάλης Μακί Σολ για τις τελευταίες λεπτομέρειες για να μπουν τα θεμέλια του νοσοκομείου.

Σε μία εποχή που ο κόσμος δοκιμάζεται, ο Μανέ βάζει το καλύτερο γκολ και δίνει το παράδειγμα. Σπουδαίος… Ή για να θυμηθούμε τα λόγια του Γιούργκεν Κλοπ: «το πρόσωπο που κρύβεται πίσω από τον ποδοσφαιριστή, είναι εξίσου και ίσως πιο σημαντικό από όσα προσφέρει μέσα σε ένα γήπεδο».